آرش خوشخو در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، با اشاره به مطلب فوق اظهار داشت: این نوع برخورد به خصوص در رابطه با مساله خانواده با توجه به تأثیر و تأثرات مربوط به تغییر سبک زندگی، مشهودتر است.
وی افزود: این مباحث در نحوه بازنمایی زندگی طبقه متوسط در سینما و حتی محصولات شبکه نمایش خانگی قابل توجه است؛ البته منظور از طبقه متوسط، طبقه ای است که فراتر از بحث اقتصادی به هر حال گرایشی به سبک زندگی غربی دارد و در سال های اخیر به جهت کاهش امید به آینده، نوعی بدبینی در آن شکل گرفته است.
وی گفت: ناگفته نماند که همین بدبینی تا حدودی باعث تزلزل در نهاد خانواده می شود، ضمن آن که تشدید مشکلات اقتصادی، خیانت، ناسازگاری زوجین و بعضاً تمایل زن خانواده به مهاجرت از جمله تبعات آن است.
مدیر مسئول روزنامه"هفت صبح" همچنین در ادامه بیان داشت: درست است که سینما به عنوان هنر هفتم باید نمایه ای از اجتماع باشد، اما با این وجود در پرداختن به مسایل و واقعیت های اجتماعی، نباید غلو کند، کما این که برخی فیلمسازان در آثار خود چنان رویه ای را در پیش می گیرند که گویا همه چیز به بن بست خورده و حال آن که ما در سخت ترین شرایط نیز نیازمند امید به آینده هستند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به نوع بازنمایی جایگاه پدر در سینمای ایران گفت: ما در ترسیم جایگاه پدر به نظر می رسد که دچار یک وضعیت متناقض گونه ای هستیم، به این نحو که از سویی همچنان می خواهیم جایگاه سنتی و مقتدرانه پدر را نشان دهیم و از سوی دیگر منبعث از سبک زندگی غربی و تأثیرات آن بر طبقه متوسط، خواه ناخواه به دنبال کاهش اقتدار و جایگاه پدر هستیم.
خوشخو بیان داشت: البته از خاطر نبریم که همیشه شخصیت پدر در کشور ما و در بطن نهاد خانواده جایگاه بالایی داشته و این مساله ریشه در تاریخ باستانی ما هم دارد، با این حال امروز به جهت مسایلی که عرض شد، جایگاه پدر مثل گذشته نیست که باید دلایل این مساله به درستی تبیین و تحلیل شود.
